atrakcje na Wyspie Sobieszewskiej – Judyta Szkudlarek-Pitak

Wyspa Sobieszewska- 5 powodów dlaczego warto tu przyjechać

Judyta Szkudlarek-Pitak21 maja 201930 września 2021Skomentuj

Od kilku lat jeździmy chociaż na kilka dni na Wyspę Sobieszewską. Wcześniej byliśmy w kilku innych nadmorskich miejscach, ale to właśnie Wyspa skradła nasze serca. Dzisiaj przedstawię Wam kilka powodów, dla których warto tutaj przyjechać…

Niesamowita przyroda. To tutaj występują szerokie plaże, wydmy pokryte lasami sosnowymi oraz unikalne ekosystemy. Rezerwaty Ptasi Raj i Mewia Łacha to bogactwo ptaków, zwierząt oraz roślin. W niedalekiej odległości znajduje się Park Krajobrazowy Mierzeja Wiślana.

Jest to miejsce, w którym nie ma tłumów turystów. Szczególnie w takich miesiącach jak maj czy wrzesień można cieszyć się spokojem. Na plaży można spotkać raptem kilka osób i nie trzeba przeciskać się pomiędzy parawanami

Dogodna lokalizacja- Wyspa Sobieszewska jest usytuowana zaledwie kilkanaście minut drogi samochodem od centrum Gdańska. Ponadto, dobrze jest skomunikowana. Na Stare Miasto w Gdańsku można dotrzeć także tramwajem wodnym, który w sezonie kursuje codziennie. Wyspa Sobieszewska położona jest także w niedalekiej odległości od Gdyni (około 50 km), Sopotu (około 30 km), a także Helu (około 120 km). Do Krynicy Morskiej stąd jest niecałe 60 km.

Mnóstwo atrakcji- na Wyspie Sobieszewskiej nie sposób się nudzić. Można tutaj znaleźć zajęcie zarówno kiedy pogoda dopisuje, jak również w niepogodę. W słoneczne i ciepłe dni można się delektować przyrodą i naturą, a w deszczową aurę można skorzystać z bogatej oferty kulturalnej i edukacyjnej Trójmiasta (muzea, teatry, kina).
Wyspa Sobieszewska to znakomite miejsce sprzyjające uprawianiu aktywnego stylu życia. Od Mikoszewa do Krynicy Morskiej ciągnie się trasa rowerowa R10 biegnąca przez lasy Mierzei Wiślanej. Z Wyspy Sobieszewskiej do Mikoszewa można przedostać się promem (ale tylko w sezonie, szczegóły znajdziecie na stronie: https://www.promswibno.pl/). Trasa jest dobrze oznaczona. Po drodze znajdują się wiaty przystankowe, gdzie można odpocząć. Ale co najważniejsze, trasa jest usytuowana wśród pięknej przyrody, a widoki są niesamowite. Inną polecaną trasą jest trasa rowerowa Wincentego Pola wokół Wyspy Sobieszewskiej. Liczy ona 24 km i oznaczona jest kolorem niebieskim. My wyruszyliśmy spod naszego ośrodka: Wakacje na Wyspie
ul. Turystyczną w stronę mostu zwodzonego w Sobieszewie. Tuż przy moście znajduje się Sanktuarium Matki Bożej Saletyńskiej, które odwiedziliśmy. Z Sanktuarium cofnęliśmy się w stronę ronda (za Ochotniczą Strażą Pożarną), aby skręcić w ulicę Przegalińską. Ulica ciągnie się wzdłuż wału przeciwpowodziowy nad Martwą Wisłą. Po drodze mijamy dom z początków XX wieku, który należy do Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi w Laskach koło Warszawy. Dalej napotykamy zabytkowy dom z XVIII wieku. Około 2 km od tego domu znajdujemy miejsce na piknik. Nad rzeką znajduje się drewniany stolik z ławkami, gdzie możemy złapać chwilę wytchnienia. Po krótkiej przerwie ruszamy dalej w stronę zabytkowej śluzy w Przegalinie z 1895 roku. Stąd kierujemy się w stronę portu, gdzie stacjonują lodołamacze. Tuż za nimi zobaczyć można odnowione domy rybackie (jest to jedyna taka osada w Polsce zbudowana na wale). Dalej ruszamy w stronę przeprawy promowej Świbno-Mikoszewo, a stamtąd w kierunku ulicy Świbnieńskiej. Dojeżdżamy do końca tej ulicy i wjeżdżamy w las, skąd szlakiem leśnym wracamy do naszego ośrodka.

Dom należący do Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi w Laskach

Szlak wiodący od ulicy Świbnieńskiej w stronę naszego ośrodka Wakacje na Wyspie

Świeże powietrze o silnych właściwościach hartujących – duży poziom nasłonecznienia i ruchy powietrza sprzyjają nabywaniu odporności, dlatego warto tutaj przyjechać z dziećmi, aby wzmacniały swój układ odpornościowy

Zachód słońca - wejście nr 7 na plażę w Sobieszewie

Rezerwat Ptasi Raj- dlaczego warto go przemierzyć?

Judyta Szkudlarek-Pitak21 maja 201921 maja 2019Skomentuj

Rezerwat Ptasi Raj to kolejny cud natury na Wyspie Sobieszewskiej. Został on założony w 1959 roku i ma powierzchnię 188 ha. Przez teren rezerwatu przebiega ścieżka przyrodniczo-dydaktyczna o długości 6 km (ścieżka została utworzona w 2002 roku). Przemierzyliśmy całą ścieżkę i było to dla nas bardzo przyjemne doświadczenie. Biegnie ona przez las oraz wzdłuż plaży. W całości jest ona przejezdna dla wózków niemowlęcych (w przeciwieństwie do rezerwatu Mewia Łacha).

Ścieżka i oficjalne wejście do rezerwatu rozpoczyna się niedaleko przystanku końcowego autobusu 186 w Górkach Wschodnich. Przy przystanku znajduje się niewielki parking samochodowy. My byliśmy w rezerwacie poza sezonem, więc nie było problemu z zaparkowaniem auta. W sezonie może być ta kwestia bardziej problematyczna.

Podążając ścieżką przyrodniczo-dydaktyczną można spotkać tabliczki z informacjami dotyczącymi występującej w rezerwacie fauny i flory. Na trasie można podziwiać wspaniałe widoki z dwóch wież obserwacyjnych. Na terenie rezerwatu znajdują się dwa jeziora: Karaś i Ptasi Raj.

Rezerwat stanowi prawdziwy raj dla ornitologów. Można spotkać tutaj ponad 200 gatunków ptaków (m.in. rybitwy, sieweczki obrożne, kropiatki, zielonki i podróżniczki). Z umieszczonych tablic informacyjnych można naprawdę dużo się dowiedzieć na temat występujących w rezerwacie gatunków ptaków i roślin. Sporym dla mnie zaskoczeniem była wiadomość, że gniazda sieweczek obrożnych to niewielkie zagłębienia w piasku, w których samica składa jaja. Największym zagrożeniem dla tego gatunku jest człowiek. Gniazda są często rozdeptywane przez turystów, a pisklęta są często zabijane przez psy, które luzem biegają po plaży. Warto więc pamiętać o tym, aby omijać ptaki szerokim łukiem i nie zakłócać im egzystencji. W końcu to one są gospodarzami na tym terenie, a my tylko gośćmi. Ptasi Raj to także bogactwo roślin- jest tutaj ponad 320 gatunków. Można spotkać tutaj m.in. olszę czarną, która dorasta nawet do 25 m. Posiada liście o ciemnozielonym kolorze, okrągławe z wyciętymi końcami. Jej owoce to zielone zamknięte szyszki, które w czasie dojrzewania ciemnieją i drewnieją.

Ścieżka prowadzi przez las, a jej przejście zajmuje około 3,5-4 godzin. Na Wyspie Sobieszewskiej dominują lasy sosnowe, które pełnią ważną funkcję gleboochronną.

Nasz Hubercik w wieku czterech lat przemierzył całą trasę, nie narzekając i grymasząc. Radość sprawiało mu szukanie ptaków, zbieranie szyszek i patyków, a także muszelek na plaży. Wybierając się z dziećmi warto mieć przygotowany prowiant. Tym bardziej, że można sobie zorganizować piknik w pięknych okolicznościach przyrody. My biwakowaliśmy na plaży, ciesząc się piękną pogodą i delikatnym podmuchem wiatru.

Rezerwat Mewia Łacha- prawdziwy cud natury

Judyta Szkudlarek-Pitak17 maja 201912 maja 2021Skomentuj

Mewia Łacha to drugi, obok Ptasiego Raju, rezerwat, który warto zobaczyć, będąc na Wyspie Sobieszewskiej. Został on utworzony w 1991 roku, aby chronić egzystujące na terenie rezerwatu ptaki. Teren podzielony jest na dwie części. Większa jest zalesiona i znajduje się po wschodniej stronie Wisły. Mniejsza znajduje się po zachodniej stronie ujściowego odcinka rzeki, na samym krańcu Wyspy Sobieszewskiej. To właśnie na tym niewielkim kawałku rezerwatu spotkać można unikatowe gatunki ptaków takie, jak: różne odmiany rybitw, sieweczkę morską oraz ostrygojada. Ptaki, które są gospodarzami na obszarze rezerwatu zostały uznane za gatunki rangi europejskiej. Jako ciekawostkę napiszę, że w rezerwacie zliczono około 220 gatunków ptaków, co świadczy o wyjątkowości tego obszaru.

Oprócz ptaków można spotkać tutaj także zwierzęta: wydry, bobry oraz foki. W Wiśle na terenie rezerwatu mieszkają także skorupiaki m.in. zmieraczek zalewowy.

W końcu rezerwat Mewia Łacha to również bogata flora- ponad 450 gatunków, z czego 17 znajduje się pod ochroną, a 70 uznanych jest za okazy rzadkie, którym grozi wyginięcie. Do unikatowych okazów, występujących na tym terenie należy m.in. lnica wonna oraz mikołajek nadmorski.

Rezerwat Mewia Łacha, ze względu na swoje walory przyrodnicze, został wpisany na listę obszarów NATURA 2000.

Obszar rezerwatu zajmuje około 150ha. Jest to jednak jedyny rezerwat, gdzie wielkość obszaru jest umowna, ponieważ każdego roku zmienia się powierzchnia łach. W tym miejscu należy wyjaśnić co znaczy termin „łacha”. Jest to dawne koryto rzeki, w którym wzbiera się woda, tworząc jezioro.

Do rezerwatu prowadzi kilka ścieżek. Jedna z nich prowadzi wzdłuż plaży Wyspy Sobieszewskiej. My rozpoczęliśmy natomiast wycieczkę do rezerwatu w Świbnie (od strony Wisły). Przed portem rybackim na ul. Świbnieńskiej, można zostawić samochód i udać się na odkrywanie rezerwatu. Ruszając z tego miejsca do rezerwatu można dojść dwoma szlakami. Jeden prowadzi brzegiem Wisły, a drugi duktem leśnym. My wybraliśmy spacer kamienistym brzegiem Wisły (rozpoczynając od Stacji Ratownictwa Morskiego).

Przed wejściem na teren lasu, prowadzącego na ten wyjątkowy obszar stoi tabliczka przypominająca, że człowiek jest tu tylko gościem, a gospodarzami są ptaki i foki. W związku z tym na terenie rezerwatu należy poruszać się wytyczonymi ścieżkami, aby nie zakłócać codzienności mieszkającym tutaj osobnikom.

W porównaniu z rezerwatem Ptasi Raj odnosi się wrażenie, że Mewia Łacha jest bardziej dzika i mniej tutaj ingerencji człowieka. Podczas podążania kamienistym traktem napotykaliśmy powywracane drzewa, których nikt nie usuwa. Przyroda w tym miejscu rządzi się swoimi prawami. Stare drzewa w naturalny sposób próchnieją i rozkładają się, ustępując miejsca nowemu pokoleniu drzew.

W 2019 roku przemierzyliśmy tylko niewielką część rezerwatu po zachodniej stronie Wisły. Nie jest on bowiem przyjazny dla wózków dziecięcych. Na pewnych odcinkach przejazd wózkiem był niemożliwy.

Przyjeżdżając w tym roku na Wyspę Sobieszewską rezerwat Mewia Łacha był na pierwszym miejscu naszej listy "to do". Kajcia ma już 2,5 roku, więc uznaliśmy, że to dobry moment na przejście rezerwatu w całości i podziwianie go w pełnej okazałości.

Przeprawiliśmy się promem w Świbnie do Mikoszewa. Samochód zaparkowaliśmy na tzw. Parkingu Leśnym i ruszyliśmy w drogę. Początkowo droga wiedzie przez las po czym odbijamy w lewo i idziemy wzdłuż Wisły.

Po drodze napotykamy różne gatunki ptaków, a także ślady historyczne: bunkier pochodzący z II wojny światowej oraz starą przystań rybacką. To właśnie w nich stacjonowali żołnierze niemieccy, dla których pobliskie porty stanowiły nadzieję na ewakuację.

Idąc wzdłuż brzegu Wisły dochodzi się do betonowego wału, przed którym stoi zakaz wstępu ze względu na możliwość wpadnięcia do wody. Z tego względu, że poziom wody jest niski i nie ma zbyt dużych fal postanawiamy nią przejść, aby dotrzeć do ujścia Wisły. Tym samym dochodzimy do plaży. Widoki są cudowne (zobaczcie sami). Jedynie co przygnębia to spora ilość śmieci na plaży.

Muszę przyznać, że miejsce jest magiczne. Jest kilka miejsc na świecie i w Polsce, które zrobiły na mnie ogromne wrażenie, a rezerwat Mewia Łacha na pewno należy do jednych z nich. Cieszę się, że w Polsce mamy takie piękne miejsca.

Informacje praktyczne:

trasa zdecydowanie nie nadaje się dla wózków dziecięcych, jest wyboista i momentami wąska. Polecam zdecydowanie nosidło
warto zabrać ze sobą lornetkę i spędzić tutaj trochę czasu. Widoki ptactwa są niesamowite. Oczywiście z dziećmi, które w sposób ekspresyjny i głośny zachwycają się okolicznościami przyrody jest to trudne, ale nawet nam udało się dostrzec pewne gatunki ptaków
droga od parkingu w Mikoszewie do Ujścia Wisły zajęła nam ok. 1,5 godziny (oczywiście mam na myśli spacer z dwójką dzieci, które po drodze zachwycały się ptactwem, kamieniami, patykami itd.).